Bosk
19 augustus 2015 - Olloy Sur Viroin, België
Leave minsken,
Wer bedankt foar de leave reacties. Wurdt seer waardeert.
It foel noch net ta om sliepplak te fynen yn olloy. Ik stun foar in grutte herberg mar die wie ticht. Op de doar stun in telefoonnummer. Der hinne belle fanself mar kriig net ien te pakken. Hmm...begon hem al wat te knijpen. Toen mar wat troch it doarp sjouwt want ergens stun in boardsje dat in hotel beloofde. Ik kaam langs in frou dy't yn de tun dwaande wie. Ik freeche nei it hotel. Hja wie fourt beret om my te helpen. Ik mocht ek wol efkes yn de hus komme.
Ik kriig in gles drinken en hja belle it hotel. Regele sei se. Toen ik fourt gong woe se graag in tut ha. No dat mocht wol. De vruchtbare jirren leine al efkes achter har en in pincet wie net iets wat se dagelijks brukte, dat it stiekele al wat. Toen op nei it hotel. It wie in treasteleas ferfallen gebouw. De ferwaarde planken vochten om hun bestean.
Ik die de doar iepen en staarde nei binnen. Toen ik om my hinne seach, wie ik gau beret. Hjir soe ik net sliepe. Jasses, wat in naargeestig sfeerke hong hjir. Der ut....mei gang!
Toen ik 30 meter fourt wie hjearde ik in stem achter my roppen. Fest de eigenaar dy't my nei binnen raze woe. Ik die krek of hjearde ik it net en strompele troch.
Maar ja? Wat no?
De telefoon gong oer en ik herkende it nummer as die fan de herberg. De frou sei dat se der oer 10 minuten wie mei de sleutel. YES!
Dernei gong it mei de blieren wol better. Se wiene op hun retour. Ik mocht de oankommende dagen troch de ardennen rinne.
Wat in hel! De rein kaam mei bakken ut de hemel! Der wie net in meter vlak en it wie ien grutte drek bende.
Yn Rocroi ha ik in rustdei han. Wie ek wol nedich want ik hie alles lang net op tiid droeg han.
Ik woe wat kranten yn de skoun dwaan sadat se wat sneller droeg wiene. Mar ja...wer helle ik in krante wei?
Yn de romte wer we koffie en thee kriije koene fun ik der ien. Hy wie fan de deis Der foar dus dat koe wol.
Toen ik de moarns ontbijt kriig fan die beste minsken, seech ik it mantsje om raak iets siekje. Dat koe fanself fan alles wese....tot ik yn de gaten kriig dat hij om in krante socht. Ik die krek of ferstun ik der niks fan en kauwe mooi troch.
Mei droege skounen bin ik letter wer ofsetten.
Wer troch it bosk. It reinde al wer en yn tussentiid wie it ek net vlak wurden. Ik ferdwaalde steeds omdat ik nei de grun sjen Moast vanwege de grutte dobben die it paad yn beslag naam hiene.
De hele dei troch it bosk! Bin gjin mins tsjin kaam. As ik der ik dea del fallen wie, hiene de bisten my hjearder opfretten dan dat ien my identificere koe.
Doe't ik foar de safolste keer it ferkeerde paad naam hie, bruts der iets. Ik ha de rechsek fan my of slingere, der in pear kear best tsjin oan skopt. It route boekje kriige fanself ek syn gerak en belande yn de drek. Ik ha it bosk ferflokt, it lan ferflokt en myself. Koe toch raze wat ik woe, gjin mins dy't it hjeart
Nei 10 min toch it spul wer bijelkoar skarrelle en fjirder. Mar ik wie der ut! Nei hus! Die 4 maander gong ik noch leaver demente bejaarden waskje dan noch ien dei yn dit smoarche, deade rot lan te wesen.
Fol fjoer kaam ik op mijn adres. De familie Roelvink ut nederlan.
Wat in aardige minsken! Geweldig! Ik ha der in pracht jun han mei ferskeidene bierkes. Myn foarnimmen om nei hus te gean ferdwun as snie foar de sinne.
De Folgende dei in prachtige dei han. Net te waarm, it wie vlak en??? GJIN BOSK!.
Ik lis no yn in hokje fan 5 bij 4 mei noch trije minsken. Ha bij carrefour wat sla en tonijn helle en sil dat no opsmikkelje. ....oant in oare kear.
Wer bedankt foar de leave reacties. Wurdt seer waardeert.
It foel noch net ta om sliepplak te fynen yn olloy. Ik stun foar in grutte herberg mar die wie ticht. Op de doar stun in telefoonnummer. Der hinne belle fanself mar kriig net ien te pakken. Hmm...begon hem al wat te knijpen. Toen mar wat troch it doarp sjouwt want ergens stun in boardsje dat in hotel beloofde. Ik kaam langs in frou dy't yn de tun dwaande wie. Ik freeche nei it hotel. Hja wie fourt beret om my te helpen. Ik mocht ek wol efkes yn de hus komme.
Ik kriig in gles drinken en hja belle it hotel. Regele sei se. Toen ik fourt gong woe se graag in tut ha. No dat mocht wol. De vruchtbare jirren leine al efkes achter har en in pincet wie net iets wat se dagelijks brukte, dat it stiekele al wat. Toen op nei it hotel. It wie in treasteleas ferfallen gebouw. De ferwaarde planken vochten om hun bestean.
Ik die de doar iepen en staarde nei binnen. Toen ik om my hinne seach, wie ik gau beret. Hjir soe ik net sliepe. Jasses, wat in naargeestig sfeerke hong hjir. Der ut....mei gang!
Toen ik 30 meter fourt wie hjearde ik in stem achter my roppen. Fest de eigenaar dy't my nei binnen raze woe. Ik die krek of hjearde ik it net en strompele troch.
Maar ja? Wat no?
De telefoon gong oer en ik herkende it nummer as die fan de herberg. De frou sei dat se der oer 10 minuten wie mei de sleutel. YES!
Dernei gong it mei de blieren wol better. Se wiene op hun retour. Ik mocht de oankommende dagen troch de ardennen rinne.
Wat in hel! De rein kaam mei bakken ut de hemel! Der wie net in meter vlak en it wie ien grutte drek bende.
Yn Rocroi ha ik in rustdei han. Wie ek wol nedich want ik hie alles lang net op tiid droeg han.
Ik woe wat kranten yn de skoun dwaan sadat se wat sneller droeg wiene. Mar ja...wer helle ik in krante wei?
Yn de romte wer we koffie en thee kriije koene fun ik der ien. Hy wie fan de deis Der foar dus dat koe wol.
Toen ik de moarns ontbijt kriig fan die beste minsken, seech ik it mantsje om raak iets siekje. Dat koe fanself fan alles wese....tot ik yn de gaten kriig dat hij om in krante socht. Ik die krek of ferstun ik der niks fan en kauwe mooi troch.
Mei droege skounen bin ik letter wer ofsetten.
Wer troch it bosk. It reinde al wer en yn tussentiid wie it ek net vlak wurden. Ik ferdwaalde steeds omdat ik nei de grun sjen Moast vanwege de grutte dobben die it paad yn beslag naam hiene.
De hele dei troch it bosk! Bin gjin mins tsjin kaam. As ik der ik dea del fallen wie, hiene de bisten my hjearder opfretten dan dat ien my identificere koe.
Doe't ik foar de safolste keer it ferkeerde paad naam hie, bruts der iets. Ik ha de rechsek fan my of slingere, der in pear kear best tsjin oan skopt. It route boekje kriige fanself ek syn gerak en belande yn de drek. Ik ha it bosk ferflokt, it lan ferflokt en myself. Koe toch raze wat ik woe, gjin mins dy't it hjeart
Nei 10 min toch it spul wer bijelkoar skarrelle en fjirder. Mar ik wie der ut! Nei hus! Die 4 maander gong ik noch leaver demente bejaarden waskje dan noch ien dei yn dit smoarche, deade rot lan te wesen.
Fol fjoer kaam ik op mijn adres. De familie Roelvink ut nederlan.
Wat in aardige minsken! Geweldig! Ik ha der in pracht jun han mei ferskeidene bierkes. Myn foarnimmen om nei hus te gean ferdwun as snie foar de sinne.
De Folgende dei in prachtige dei han. Net te waarm, it wie vlak en??? GJIN BOSK!.
Ik lis no yn in hokje fan 5 bij 4 mei noch trije minsken. Ha bij carrefour wat sla en tonijn helle en sil dat no opsmikkelje. ....oant in oare kear.
Veel sterkte , maar vooral veel plezier( als t effe kan..) op de volgende trajecten en hou ons op de hoogte van je wel en wee!
Huug
P.S. Alweer winst( heel gelukkig) voor Feijenoord.
Volgende week krijg ik m'n eerst AOW. Hiep hoi!
Verder alles rustig in Grou, het wordt alweer wat rustiger in de havens.
Skamje my djip
Wat mast do òf sjen in de Bush bush......
Mar dit kest do de Groot.
Do bist hartstikke sterk.
Zet 'm op ! Dikke tùt Sylvia Xxx
Bist in bikkel faam!!
Dikke tut en krûp Jet.
Blijf zo doorgaan, ook met je prachtige geschreven verhalen. Wij leven letterlijk met je mee,
tút Pe
Mooi om te lezen hoe je je voelt, maar dit was wel een pittige start, nu is het wel even tijd dat het allemaal iets meer mee zit! En bejaarden wassen is het ook niet voor jou
Je kent mij niet maar ik hoor veel van Esther ( ben haar nieuwe collega). Heb vanmorgen even de stukjes gelezen die je hebt geschreven. Wat een avontuur beleef je. Prachtig hoe je het omschrijft. Ik doe een reactie omdat ik bewondering heb voor wat je doet. Succes met de komende kilometers en hoop dat die je goed afgaan. Wacht je volgende verhaal weer af. Succes!!!!
Ik heb er respect voor dat je dit avontuur in je eentje aangaat! En dan alleen door zo'n bos door de regen...Brrr. Gelukkig dat je dan op het juiste moment de juiste familie weer tegenkomt en toch weer doorzet! Zet m op!
Ik tink oan dy.
Leafs, Sietie
Wat een schrijfster ben je! Erg leuk hoe je alles beschrijft!Ik denk regelmatig aan je...Wat maak je wat mee..Echt grensverleggend.Dikke tùt!
Wat fyn ik it knap fan dy dast dit dochst. Ik hjer dy skellen as ik dit sa les...moest wol even leitsje hjer☺
En toch troch gean...wow
Set em op frou want wist no dast folle meer kenst dan dast tocht hiest.
Sjoch no al ut nei dyn folgende ferslag.
Tùt Willy
Moai ferhaal! De ardennen binne prachtig, mar om no allinnich yn it reinwetter der de hiele dei troch hinne te trêdzjen sûnder in minske te moetsjen! Dan moast al in bikkel wêze en dat bisto. En wat fijn asto dan noflike minsken moetest, die ek noch yn binne foar in gesellige sit mei in kâld bierke. Super!!Want ja, do fleanst no fansels noch net nei hûs. De kop net hingje litte. Do kinst it! Tiidens ús stúdzje seine we wol ris tsjin elkoar "Troch sette, gjin gebliksem!" We tinke oan dy en winskje dy in behâlden feart. Dikke tut fan ús.
Set him op hear!
Wat genietsje ik fan dyn ferhalen. Is sear fermakkelik hjir neist Geauke syn bed. Fyn dei in topper soks liket fan te foaren altiid makkeliker as it is. Moai sa troch gean en die ferhalen sa mar halde. Ha ik in goeie reden extra om te laitsjen.
Gr Anneke
Fijn, dast nei in dip (ke) wer noflike minsken tsjin komst dy't
dy wer moed jouwe om troch te setten.
Gr. Hettie en Piet
Bejaarden verzorgster lieket mij net goed ta, do ferjist sa ien, en die sit dan in hele dei op thûske, ik ha wol iene gaten dast gjin bosk minske bist, mar evensa goed hast de kop der wer foor, en komst wer leave minsken tsjin.
hey frou do dochst it geweldig , respect jer xxxxxxx