Minsken
19 oktober 2015 - Cluis, Frankrijk
Ha goeie minsken,
It is al wer efkes lyn dat ik oer de pyreneeën klautere bin, dat ik moat jim nodich skriuwe.
No, ik ken wol begjinne mei te skriuwen dat die bergjes my fiel tsjin foelen. Nondeknetter, wat sieten der steile stikken yn. Ik hie in dei der foar Sofie ( student, 20 ier ut Haarlem ) opfondele. It klikte goed dat we ha in pear dagen tegearre run. No is it mei de fyts sa dat it nei beneden gean eins hast fanself giet mar rinde is it in wiere hel. Sofie en ik hiene it ferkeerde paad nommen. We seachen al net folle minsken mear dat ik kriig al argewaasje mar sofie wie fan miening dat we tusken twa groepen yn sieten. No mooi net dus! We binne mei gang nei beneden flein. Use fouten gongen eins hurder dan se koene dus sa no en dan moasten we echt op de rem. Ik begong myn knibbels al wat te fielen mar ik skonk der fjirder gjin aandacht oan want we wiene der ek al. It wie prachtig waar dat we binne direct op it terras del ploft. Der waard it steeds gezelliger en letter. Ik hie nergens meer lest fan en hie it heechste wurd fanself.
Letter snel noch efkes iten en under de sproeier en rap op bed.
Toen ik de folgende dei wekker waard en neist bed stean gong, sakte ik direct troch myn hoeven! Ik lei letterlijk op de grun. Wat in spierpyne! !!! Amai, dit koe wol ris in lange dei wurde. Ik ha alles wat los masseert en bin rustig in slagje om west. Nei in skofke gong it wol wer.
De earste dagen wie it wol aardig drok op de camino. Der binne in protte Amerikanen die it rinne. Fyn it mar in oerdreun folkje. Okkerdeis waard der ien mei bulten wekker. Hja raasde en tierde der om of wiene de Russen binnen fallen. Bedbugs, bedbugs! I have bedbugs!!
Man o man wat in drokte om die beestjes, se doche je ommers neat. Bytsje vaseline der op en klear is it wer.
Tsja, de matrassen binne alles behalve skjin fander dat in protte aulberges plastic matrassen ha. Leit net echt noflik fanself mar foar 5 euro meie we net seure.
Neist Amerikanen stikt it hjir ek fan de Koreanen.
Lesten woe ik koffie drinke. Sit der mooi allinich oan in tafeltsje, wurdt der in blik koreanen iepen. Net te liuwen! It praat, laket en knikt wol sa bot dat de holle ken der wol ofploffen. Allegjear it nyste tillefoantsje yn de han en om raak foto's meitsje fanself. De baas fan it spul makke in foto fan de groep en hie fest net troch dat ik der ek by op kaam. Elts wuifde dus dat ha ik ek mar dien. Der wie ien dy it seech en die ratelde dat troch tink ik want elts siet my oan te sjen en lake en knikte of it in lust wie. Se hiene der wakker wille om. Doe freechen se of ik in foto fan se meitsje woe, no dat koe wol fanself. Nei ik dat dien hie waard ik wol sa betanke! It lyke wol of hie ik se ien foar ien oer de pyreneeën hinne sjouwt. Dankbaar folkje.
Ha noch in praatsje mei se makke. Se rinne eltse dei 20 km mei in dei rechsekje fan 2 kilo en stappe dan wer yn de bus nei it hotel. Tsja, sa ken it ek. Makket ek neat ut.
Toch is it net drok. Der binne stikken dan rinne we ( rin wer in pear dagen mei alex) suver allinich. Is wol lekker. Ik ha my fertelle litten dat it yn de maanden maaie oant september in gekke boel is hjir. Minsken stean dan yn kloften foar de refuges om plak te hawen. No is der plak sat en it waar is prachtig.
Ik begjin moarns om 7.00 te rinnen. It is dan noch Neare nacht mar ik ha op de tillefoan in buslamp. Ik hie fan hus wol in buslampe meinommen. Die koe op de holle. Sa'n mijnwerkers ding. Maar tsja, ......wer die is?
Ik rin tot 14.00 en ha dan 30 km run. Ik stopje dan mar want oars bin ik sa snel klear. Ik tink dat ik aanst wol wat langer troch rinnen gean want ik ferveel my dan ek wol ris.
It is prachtig om te sjen hoe de dei it wint fan de nacht. It ferskaat oan kleuren yn de loft as de sinne har kracht sjen lit is werkelijk eachstrelend. It lanskip sprekt my ek mear oan as yn Frankrijk. It is wat rucher. Hjir is ek folle mear drokte. Alle koffietintsjes gean moarns al betiid iepen. Der sitte dan de feste alde mantsjes al swetsend oan hun bakje. Je ha ek it idee of hat de tiid hjir stil stun. De aanklaaing docht alderwets oan mar ik fyn it skitterend.
Wat hartelijkheid betreft, koene de Spanjaarden noch wol wat lere fan de Fransen. Se binne wat nukkiger mar dat mei de pret net drukke.
No lyket it krek of is it allinich mar prachtig mar sa is it net. De nachten binne werkelijk freselijk! Ik sliep 30 minuten en lis dan wer oeren wekker. De beden binne freselijk en as je mei 80 minsken op in seal lisse dan snurke der altiid wol 5. Ik ken sowieso moeilijk ergens oars sliepe dus it leit hoofdzakelijk oan my.
Juster siet ik der helemaal troch. It rinnen woe net en de holle ek net. Bah....wat woe ik op dat moment graag nei hus. It gemis wurdt wol steeds grutter. Ik ha mei it tus front contact han en nei die morele steun ha ik myself wer by kop en kont pakt en doorrrrr. ......
Bin no yn burgos. Noch 500 km te gean!
Adios....
It is al wer efkes lyn dat ik oer de pyreneeën klautere bin, dat ik moat jim nodich skriuwe.
No, ik ken wol begjinne mei te skriuwen dat die bergjes my fiel tsjin foelen. Nondeknetter, wat sieten der steile stikken yn. Ik hie in dei der foar Sofie ( student, 20 ier ut Haarlem ) opfondele. It klikte goed dat we ha in pear dagen tegearre run. No is it mei de fyts sa dat it nei beneden gean eins hast fanself giet mar rinde is it in wiere hel. Sofie en ik hiene it ferkeerde paad nommen. We seachen al net folle minsken mear dat ik kriig al argewaasje mar sofie wie fan miening dat we tusken twa groepen yn sieten. No mooi net dus! We binne mei gang nei beneden flein. Use fouten gongen eins hurder dan se koene dus sa no en dan moasten we echt op de rem. Ik begong myn knibbels al wat te fielen mar ik skonk der fjirder gjin aandacht oan want we wiene der ek al. It wie prachtig waar dat we binne direct op it terras del ploft. Der waard it steeds gezelliger en letter. Ik hie nergens meer lest fan en hie it heechste wurd fanself.
Letter snel noch efkes iten en under de sproeier en rap op bed.
Toen ik de folgende dei wekker waard en neist bed stean gong, sakte ik direct troch myn hoeven! Ik lei letterlijk op de grun. Wat in spierpyne! !!! Amai, dit koe wol ris in lange dei wurde. Ik ha alles wat los masseert en bin rustig in slagje om west. Nei in skofke gong it wol wer.
De earste dagen wie it wol aardig drok op de camino. Der binne in protte Amerikanen die it rinne. Fyn it mar in oerdreun folkje. Okkerdeis waard der ien mei bulten wekker. Hja raasde en tierde der om of wiene de Russen binnen fallen. Bedbugs, bedbugs! I have bedbugs!!
Man o man wat in drokte om die beestjes, se doche je ommers neat. Bytsje vaseline der op en klear is it wer.
Tsja, de matrassen binne alles behalve skjin fander dat in protte aulberges plastic matrassen ha. Leit net echt noflik fanself mar foar 5 euro meie we net seure.
Neist Amerikanen stikt it hjir ek fan de Koreanen.
Lesten woe ik koffie drinke. Sit der mooi allinich oan in tafeltsje, wurdt der in blik koreanen iepen. Net te liuwen! It praat, laket en knikt wol sa bot dat de holle ken der wol ofploffen. Allegjear it nyste tillefoantsje yn de han en om raak foto's meitsje fanself. De baas fan it spul makke in foto fan de groep en hie fest net troch dat ik der ek by op kaam. Elts wuifde dus dat ha ik ek mar dien. Der wie ien dy it seech en die ratelde dat troch tink ik want elts siet my oan te sjen en lake en knikte of it in lust wie. Se hiene der wakker wille om. Doe freechen se of ik in foto fan se meitsje woe, no dat koe wol fanself. Nei ik dat dien hie waard ik wol sa betanke! It lyke wol of hie ik se ien foar ien oer de pyreneeën hinne sjouwt. Dankbaar folkje.
Ha noch in praatsje mei se makke. Se rinne eltse dei 20 km mei in dei rechsekje fan 2 kilo en stappe dan wer yn de bus nei it hotel. Tsja, sa ken it ek. Makket ek neat ut.
Toch is it net drok. Der binne stikken dan rinne we ( rin wer in pear dagen mei alex) suver allinich. Is wol lekker. Ik ha my fertelle litten dat it yn de maanden maaie oant september in gekke boel is hjir. Minsken stean dan yn kloften foar de refuges om plak te hawen. No is der plak sat en it waar is prachtig.
Ik begjin moarns om 7.00 te rinnen. It is dan noch Neare nacht mar ik ha op de tillefoan in buslamp. Ik hie fan hus wol in buslampe meinommen. Die koe op de holle. Sa'n mijnwerkers ding. Maar tsja, ......wer die is?
Ik rin tot 14.00 en ha dan 30 km run. Ik stopje dan mar want oars bin ik sa snel klear. Ik tink dat ik aanst wol wat langer troch rinnen gean want ik ferveel my dan ek wol ris.
It is prachtig om te sjen hoe de dei it wint fan de nacht. It ferskaat oan kleuren yn de loft as de sinne har kracht sjen lit is werkelijk eachstrelend. It lanskip sprekt my ek mear oan as yn Frankrijk. It is wat rucher. Hjir is ek folle mear drokte. Alle koffietintsjes gean moarns al betiid iepen. Der sitte dan de feste alde mantsjes al swetsend oan hun bakje. Je ha ek it idee of hat de tiid hjir stil stun. De aanklaaing docht alderwets oan mar ik fyn it skitterend.
Wat hartelijkheid betreft, koene de Spanjaarden noch wol wat lere fan de Fransen. Se binne wat nukkiger mar dat mei de pret net drukke.
No lyket it krek of is it allinich mar prachtig mar sa is it net. De nachten binne werkelijk freselijk! Ik sliep 30 minuten en lis dan wer oeren wekker. De beden binne freselijk en as je mei 80 minsken op in seal lisse dan snurke der altiid wol 5. Ik ken sowieso moeilijk ergens oars sliepe dus it leit hoofdzakelijk oan my.
Juster siet ik der helemaal troch. It rinnen woe net en de holle ek net. Bah....wat woe ik op dat moment graag nei hus. It gemis wurdt wol steeds grutter. Ik ha mei it tus front contact han en nei die morele steun ha ik myself wer by kop en kont pakt en doorrrrr. ......
Bin no yn burgos. Noch 500 km te gean!
Adios....
Onvoorstelbaar, 30 km per dag!! Mooie belevenissen overdag, zware nachten er achteraan... Nog maar 500 km... T einde is in zicht!! Zooo knap! Super, mega trots!! Dikke tút Petra
Mar it sjit al op...super knap.
Mar lekker sliepe foar straks
dikke tùt Willy
Moai troch fladderje en hooplik hâldst de wyn yn de rêch. Geniet en pas goed op dy sels. Dikke tút fan ús.
Groetjes en oant sjen. Klaas en Wieke.
Zit weer met tranen in m'n ogen je verhaal te lezen, wat een bijzondere tijd! En een mooie woordkeuze in het Fries, begin de taal gewoon mooi te vinden!
Dikke zoenen!
gr. Margreet
LATER
Net te hurd drave pop, aanst bist sa mar wer thus!
En thus klinkt no moai, mar went ek wer gau. Genietsje hear!!!!!!
Restich oankloatsekje mar!
Tuuuuut, Jessy
Ik fyn it super hoe asto dy der trochhinne slachst top.
Mar flink trochstappe de kommende 500 km, sukses.
Groetenis Lutske
Wat heerlijk dat je al je belevenissen en gevoelens deelt met ons! Liefssssss Hanneke
Ik ben trots op je! Heel veel succes en plezier met ' it lêtste stikje'!
X
Wat wer in pracht ferhaal, en wat dochst it goed.
Oer 14 dagen thûs, giet as slytjaget. Protte succes de leaste km. Dikke kroep
Ik rûn ferline wike ek yn Spanje mar dan op La Gomera. In wike mar en dan noch mei in deirêchsekje, net sa dreech. Heechste top is 1450 meter en dêr oerhinne fan it seenivo ôf is in pypfol dat kin ik dy sizze. Mar jûn wêr in noflik bêd sûnder flien of oar krûppersguod. Net folleminsken op'e fuotten dat de hiele wrâld hast tegearre. Rin dit soarte fan fakânsjes altiid mei in freondinne, moai 'no-nonens' type.
Ester wie hjir juster en begryp dat it no de lêtste kilometers binne. TOP !! hast it folbrôcht dame, pet ôf.
Groetnis
Sjoerdtje